Aan het werk

Hallo Iedereen,
Het laatste verlag is alweer twee weken oud, dus tijd voor een nieuwe update.

Nadat we zondags pinguïns hebben bekeken in Simonstown, was het maandags toch echt tijd om stage te lopen bij ‘Het Groote Schuur Hospital’. We werden door onze begeleider opgewacht, en ze heeft ons de eerste dag voorzien van pasjes en andere benodigdheden. De tweede en derde dag werden we rondgeleid op de verschillende afdelingen waar we stage gaan lopen. Rick begint de eerste 5,5 week op de trauma afdeling, en ik op de ‘elective’ waar nieuwe knieën, nieuwe heupen en dat soort operaties gedaan worden. Wij zorgen voor de fysiotherapie in de eerste paar dagen van hun herstel. In de ochtend zullen we eerst op de orthopedische ‘out-afdeling’ werken. Hier komen patiënten naar ons toe die langere tijd fysiotherapie nodig hebben na bijvoorbeeld een hersenbloeding ofzo.

Het is een enorm ziekenhuis op loopafstand van ons huis. Het ziekenhuis word gefinancierd door de regering, dus de patiënten die hier komen zijn allemaal niet verzekerd. Dit was direct het eerste punt waar wij de begeleider raar aankeken. Het is namelijk zo dat op de trauma afdeling de patiënten gemiddeld 1,2 dagen blijven. Dus zelfs na een ongeluk, schietincident of een zware botbreuk is het de bedoeling om de patiënt zo snel mogelijk uit bed te halen, met krukken leren lopen en weer naar huis te sturen. Daarnaast moet je van iedere patiënt alles wat je gedaan hebt met pen noteren. Ja we besteden dus veel tijd van de dag aan het schrijven van notities. Helaas werken ze niet met computers zoals wij dat hier in Nederland gewend zijn. Een enorm verschil in vergelijking met Nederland is dat we hier direct onze eigen patiënten kregen. De supervisor bekijkt onze notities aan het eind van de dag, en komt zo nu en dan eens langslopen om te kijken hoe het gaat. Zeker een mooie ervaring en natuurlijk heel leerzaam voor ons, maar toch net wat anders dan we gewend zijn.

Nu we al twee weken onderweg zijn hebben we beide onze draai al lekker kunnen vinden. Door de week stage lopen, en in het weekend de mooie plekken van de stad bewonderen. Ohja.. ieder woensdag is het hier studentenavond dus dit is ook al een wekelijks ritueel geworden moet ik eerlijk bekennen.
Het huis zit nu helemaal vol met studenten. 2 Zuid-Afrikanen, 3 Duitsers en nog 1 Nederlandse meid. Met z’n allen proberen we zo veel mogelijk dingen samen te bewonderen. Vorige week zijn we met twee andere Nederlandse jongens die we al eerder ontmoet hebben de tafelberg op geklommen. Vier brakke koppen op zondagmiddag zwoegen naar de top. Het koste ons 2,5 uur om naar de top te komen. Iedere stap 40cm hoger is echt afzien kan ik je vertellen, maar gelukkig wordt je boven getrakteerd op een fantastisch uitzicht over de stad. Daarna weer lekker met de kabelbaan naar beneden om een welverdiend biertje te nuttigen.

Afgelopen weekend hebben we met de andere studentenhuizen in de buurt een Afrikaanse Braay te houden. Lekker BBQ’en met z’n allen en de verschillende achtergronden te horen is al gauw een gezellig avondje. Ook zijn we vandaag Lionshill op geklommen. Een andere berg naast de tafelberg waarbij je een mooi uitzicht over de stad en zee hebt. Gelukkig was deze klim maar een half uurtje, dus een peulenschilletje als je het vergelijkt met de Tafelberg.

De komende weken zijn er al weer genoeg plannen gemaakt voor het weekend dus ik ga me hier niet vervelen. Aan de winterse temperaturen van ca. 25Co kan ik ook wel wennen trouwens. We hebben gelukkig nog geen gekke dingen meegemaakt, misschien omdat we gemiddeld een kop groter zijn dan de locals hier. We blijven natuurlijk goed oppassen, want het is wel duidelijk dat het hier geen Huppel is. Tot nu toe heb ik dus echt een top tijd in Zuid-Afrika, en kan ik concluderen dat de eerste maand echt voorbij gevlogen is.

Zal gauw weer wat van me laten horen,
Daag allemaal

Ps. Ik heb de route van onze trip(3500km) nog even bij de foto’s gezet voor de liefhebbers